Chirurgia plastyczna twarzy

Historia zabiegów chirurgii plastycznej na twarz

Chirurgia plastyczna twarzy ma swoje korzenie w starożytności. Pierwsze zabiegi rekonstrukcyjne przeprowadzano już u ciężko rannych gladiatorów. W Indiach testowano je na przestępcach, którzy stracili nosy w ramach kary za kradzież i wymagali ich odnowienia. Odrodzenie tej gałęzi medycyny nastąpiło w XV w., choć dopiero w XIX w. przeprowadzono pierwszą w pełni udaną operację korekty nosa. Był to także pierwszy tego typu zabieg powodowany względami estetycznymi, a nie zdrowotnymi. Wzmożony rozwój wszystkich gałęzi chirurgii plastycznej nastąpił po I wojnie światowej. Operacje na weteranach wojennych pomogły rozwinąć m.in. nowe techniki i metody przeszczepiania skóry oraz kości twarzy. Przeprowadzający je specjaliści w późniejszym czasie zaczęli oferować operacje plastyczne dla osób chcących poprawić naturalną urodę. Mimo to, dopiero w latach 70. XX w. chirurgia plastyczna została oficjalną dyscypliną medyczną. W Polsce chirurgia plastyczna pojawiła się w połowie XX w. W latach 50. w Polanicy otworzono pierwszy oddział, na którym leczono osoby z wadami wrodzonymi i okaleczeniami powojennymi. W 1986 roku powstało Polskie Towarzystwo Chirurgii Plastycznej i Rekonstrukcyjnej. Polscy chirurdzy plastyczni od lat cieszą się uznaniem na całym świecie. Są znani zarówno z doskonale przeprowadzanych operacji rekonstrukcyjnych, jak i estetycznych. Jeśli szukasz polecanych specjalistów ze swojej okolicy, znajdziesz ich w naszej bazie, którą regularnie aktualizujemy. Nasz portal to także kopalnia wiedzy na temat poszczególnych zabiegów plastycznych twarzy.

Przykłady zabiegów chirurgii plastycznej twarzy

Wśród najpopularniejszych operacji plastycznej twarzy od lat królują te same zabiegi. Są to:

• korekta nosa - wyrównanie, wyprostowanie, zmniejszenie lub zwężenie nosa, ale też modelowanie jego czubka lub płatków,
• korekta uszu - zmniejszenie lub dostosowanie ich kształtu do głowy pacjenta,
• lifting powiek - zniwelowanie efektu opadającej powieki lub worków pod oczami poprzez usunięcie nadmiaru tłuszczu, wycięcie kawałka skóry, rzadziej mięśni,
• lifting twarzy - chirurgiczne wygładzenie skóry twarzy przy jednoczesnym wycięciu jej nadmiaru i usunięciu zbędnego tłuszczu,
• lifting czoła - wygładzenie czoła, redukcja zmarszczek i uniesienie brwi, polegająca na podciągnięciu skóry wraz z mięśniami i tkankami.

Dla wielu osób chirurgia plastyczna twarzy jest jedyną szansą na wyzbycie się kompleksów i uzyskanie lepszej jakości życia. Stanowi rozwiązanie dla ludzi, którzy borykają się z niesymetryczną, nieforemną twarzą. Nie zawsze jednak subiektywne odczucia pokrywają się z rzeczywistym problemem, dlatego w każdej sytuacji niezbędna jest wcześniejsza konsultacja ze specjalistą chirurgiem. Lekarz ma prawo odmówić wykonania zabiegu, jeśli uzna go za zbędny.

Chirurgia plastyczna - zabiegi zdrowotne

Najważniejszym zadaniem, jakie stawia przed sobą chirurgia plastyczna twarzy, są zabiegi przeprowadzane w celach zdrowotnych. Oprócz operacji rekonstrukcyjnych, przywracających wygląd sprzed wypadków lub chorób, chirurdzy tej specjalizacji zajmują się korektą wad wrodzonych. W razie potrzeby, gdy defekt w dużym stopniu zagraża zdrowiu lub uniemożliwia normalne funkcjonowanie, takie operacje przeprowadzane są już u małych dzieci. Do najpopularniejszych zabiegów należą operacje:

• nosa - może być niezbędna w przypadku wykształcenia się krzywej przegrody nosowej utrudniającej oddychanie,
• powiek - przerośnięte fałdy skórne na powiekach mogą zawężać pole widzenia i być wskazaniem do korekty chirurgicznej,
• żuchwy - niektóre wady zgryzu mogą stanowić problem w codziennym funkcjonowaniu, a nawet być zagrożeniem dla zdrowia,
• podniebienia - jednym z powszechniejszych jest zabieg korygujący rozszczep wargi i podniebienia,
• uszu - choć wady uszu rzadko zagrażają zdrowiu, to mogą powodować duży dyskomfort i obniżać jakość życia.

Rekonwalescencja po zabiegach plastycznych twarzy

Chirurgia plastyczna twarzy jest skomplikowana, a zabiegi należą do stosunkowo bolesnych. Niedogodnością jest także potrzeba wyjątkowej ostrożności przez cały okres rekonwalescencji. Zazwyczaj trwa ona od 6 do 12 tygodni po zabiegu i wiąże się z noszeniem specjalistycznych opatrunków usztywniających. Należy jednak pamiętać, że ostateczny czas wygojenia się ran i powrotu do sprawności jest kwestią indywidualną i wpływa na niego wiele czynników. Szukając szczegółowych informacji o konkretnych zabiegach, warto skontaktować się ze specjalistą. Baza klinik chirurgii plastycznej jest dostępna na naszej stronie.