Gronkowiec na twarzy – skórny czy złocisty?

Gronkowce to jedne z najszybciej rozprzestrzeniających się bakterii. Zakażenie nimi może skończyć się trudnymi do wyleczenia zmianami skórnymi, niestety także w obrębie twarzy. Ale czy każdy gronkowiec jest tak samo groźny? I czy za zmiany na skórze na pewno odpowiada gronkowiec skórny?

Być może trudno wam w to uwierzyć, ale prawdopodobnie nawet połowa populacji jest nosicielami gronkowca. Co nie znaczy, że każda osoba zachoruje. Na pewno nie. U większości bakterie gronkowca nie powodują żadnych objawów, stąd trudno przypuszczać, że jest się ich nosicielem. Tymczasem bakterie bytują sobie zwykle w gardle, nosie, a także w okolicach intymnych. Ale dokładnie jakie bakterie? I tu dochodzimy do najważniejszej kwestii – jaki gronkowiec odpowiada za zmiany na twarzy – skórny czy złocisty?

Gronkowiec na skórze

Gronkowiec atakujący skórę to nie, jakby mogła sugerować nazwa, gronkowiec skórny. Ten rodzaj bakterii po prostu „mieszka” w ludzkich błonach śluzowych i stanowi element naturalnej flory bakteryjnej. I jest całkowicie niegroźny, póki odporność organizmu (np. z powodu choroby) nie zostanie radykalnie obniżona. Inaczej sprawa wygląda z gronkowcem złocistym – ten potrafi być bardzo groźny i wykorzystać nawet maleńką rankę (zadrapanie, skaleczenie, otarcie), by dostać się do organizmu i zacząć siać w nim spustoszenie. A w zależności od tego, w jakim miejscu ciała nastąpi jego atak, może powodować różne dolegliwości o odmiennych objawach imitujące inne choroby tak dobrze, że czasem trudno o prawidłową diagnozę. Generalnie zakażenia gronkowcem dzielimy na te obejmujące skórę, tkanki podskórne i miękkie oraz tzw. zakażenia układowe (np. zapalenie płuc, zapalenia pęcherza, zapalenie mięśnia sercowego i wsierdzia, zapalenie mózgu).

Objawy zakażenia gronkowcem (złocistym)

Objawy zakażenia gronkowcem złocistym w obrębie twarzy mogą przybrać formę czyraków, liszajów czy ropni. Warto tu zauważyć, że pojawiający się na powiece jęczmień to także skutek zarażenia bakterią gronkowca. Do najczęściej występujących „gronkowcowych” chorób skóry zaliczamy:

• zapalenie mieszków włosowych – na skórze tułowia, nóg, rąk a także twarzy,
• figówkę gronkowcową – czyli przewlekłe zapalenie mieszków włosowych, objawiające się przede wszystkim u mężczyzn zmianami na twarzy w miejscach, gdzie wyrasta zarost,
• czyraki – inaczej ropne zapalenie okołomieszkowe,
• ropnie mnogie pach – które powstają, gdy zainfekowane bakterią zostaną gruczoły potowe (te zmiany pojawiają się po okresie dojrzewania, zatem nie spotkamy ich u dzieci).

Zakażenia gronkowcem u dzieci (w tym gronkowiec u noworodka) mogą przyjmować formę: ropni mnogich niemowląt, liszajca pęcherzowego noworodków oraz zapalenia pęcherzowego i złuszczającego skórę noworodków.

Jak leczyć gronkowca?

Badanie „na” gronkowca to badanie krwi w kierunku wykrycia tej bakterii, zaś leczenie gronkowca (nie tylko twarzy) ma postać antybiotykoterapii. Niestety coraz więcej szczepów gronkowca jest na tego typu medykamenty odpornych. Dzieje się tak, ponieważ wytwarzają one toksynę o nazwie panicylaza, która sprawia, że m.in. penicylina zupełnie na nie nie działa.