Kolagen dla zdrowych dziąseł

Atelokolagen Linerase – znany preparat stosowany do biostymulacji i odmładzania skóry w medycynie estetycznej – znajduje swoje nowe zastosowanie w stomatologii, sprzyjając poprawie kondycji dziąseł. Potwierdzają to obserwacje prowadzone na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu
 w Katedrze i Klinice Ortopedii Szczękowej i Ortodoncji oraz 
Katedrze i Klinice Chirurgii Stomatologicznej i Periodontologii.

Recesje dziąseł są problemem ogólnospołecznym – występują u 6-100% osób w zależności od wieku. U pacjentów powyżej 40. r.ż. mogą one mieć charakter uogólniony i występować na powierzchniach wszystkich zębów. Recesje częściej występują u mężczyzn. Stanowią nie tylko poważny problem estetyczny – nieleczone mogą sprzyjać rozwojowi nadwrażliwości zębów na bodźce termiczne, mechaniczne i chemiczne, a także próchnicy korzenia zęba. Dziąsło pokrywające ząb powinno mieć odpowiednią grubość, co zabezpiecza go przed urazami. To bardzo ważne, ponieważ w efekcie rozwijającego się stanu zapalnego w przyzębiu dochodzi do znacznej utraty kolagenu w tkance dziąsła. Kolagen jest głównym składnikiem macierzy zewnątrzkomórkowej – to białko występujące w wielu tkankach i narządach, w tym w kościach, zębach, ścięgnach i rogówce. Pełni on funkcję podporową, a także stymuluje komórki tkanki nabłonkowej do migracji, co sprawia, że przyspiesza procesy gojenia i regeneracji tkanek. W stomatologii od dawna znane i stosowane były tzw. gąbki kolagenowe. Pojawienie się atelokolagnu w formie płynnej stanowi przełom nie tylko w medycynie estetycznej, ale też stomatologii – jego podanie na okolicę dziąseł – w wypadku ich recesji – może bowiem stanowić alternatywę lub wsparcie dla specjalistycznej interwencji chirurgicznej.

Wyniki obserwacji

Podczas kilkumiesięcznej obserwacji stanu klinicznego dziąseł po aplikacji płynnego atelokolagenu (Linerase 100 mg) u 3 pacjentów z recesjami mnogimi klasy I i II Millera, z różnych grup wiekowych, wykazano jego pozytywny wpływ na stan kliniczny dziąsła, niezależnie od płci i wieku pacjentów. Zwiększeniu uległa grubość dziąsła, w większości przypadków redukcji uległa także wysokość recesji. U pacjentów nie zauważono żadnych niepożądanych reakcji ubocznych związanych z podaniem preparatu. Badanie powtarzano co miesiąc w okresie 4 do 8 miesięcy.

Jak działa Linerase na dziąsła?

Produkt w postaci płynnej jest przeznaczony do iniekcji śródskórnej oraz w obrębie błon śluzowych. Zgodnie z opisem zamieszczonym przez producenta produkt stymuluje fibroblasty do produkcji nowego kolagenu endogennego. Jego unikalne właściwości, takie jak płynny stan skupienia, mikronizowana forma, stabilność i niska antygenowość powodują, że atelokolagen Linerase jest produktem bezpiecznym, ulegającym całkowitemu rozkładowi po 14 dniach od zastosowania. Dodatkowo bezpieczeństwo stosowania preparatów atelokolagenowych wynika z faktu, że większość z nich ulega zestaleniu w temperaturze powyżej 37°C i może być łatwo usunięta z organizmu w przypadku wystąpienia niepożądanej reakcji. Jest to istotne w dobie rozwoju tak zwanych wypełniaczy tkankowych i powikłań związanych z ich aplikacją. Wśród pacjentów poddanych obserwacji nie odnotowano żadnych reakcji ubocznych po zastosowaniu produktu, zarówno wczesnych, jak i odległych.

Ponadto atelokolagen w formie płynnej oddziałuje na brodawki dziąsłowe i pod tym względem jego działanie jest różne od działania błon lub matryc kolagenowych, których pozytywny wpływ na zmniejszenie wysokości recesji dziąsłowych wiąże się z wykonaniem procedury chirurgicznej przesunięcia płata w kierunku dokoronowym lub bocznym i uzyskiem grubości dziąsła. Taki efekt kliniczny wydaje się zachęcający do stosowania atelokolagenu płynnego jako alternatywnej metody w stosunku do przeszczepów linii pierwotnych fibroblastów dziąsłowych, pobieranych od pacjenta i namnażanych w celu podania w brodawkę dziąsłową. – Wyniki, mimo że są obiecujące, wymagają rozszerzenia grupy badanej i dłuższej obserwacji uzyskanych efektów – podkreśla dr hab. n. med. Marzena Wyganowska-Świątkowska z Katedry i Kliniki Stomatologii Zachowawczej i Periodontologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.