Chirurgiczne zmniejszenie piersi (mammoplastyka)

Duże piersi są dla wielu kobiet powodem do dumy. Jednak czasami taki biust jest również źródłem problemów zdrowotnych – zarówno emocjonalnych, jak i zdrowotnych. W takim wypadku warto rozważyć zmniejszenie piersi, czyli ich operacyjną redukcję.

Wbrew pozorom o nowym biuście nie marzą jedynie te panie, którym natura dała miseczkę A. Coraz częściej panie o wymiarach seksbomb decydują się na zmniejszenie biustu. Dlaczego? Bo boli je kręgosłup, bo jest źródłem dyskomfortu podczas uprawiania sportu, bo wymarzone żakiety nigdy się nie dopinają… W takim wypadku to właśnie chirurgiczne zmniejszenie piersi może poprawić jakość życia, wyeliminować lub zredukować dolegliwości zdrowotne i przywrócić komfort psychiczny.

Wskazania

Pacjentki kwalifikowane do operacji zmniejszenia piersi możemy podzielić na dwie grupy – te, które decydują się na zabieg ze względów estetycznych i te, które chcą pozbyć się dolegliwości zdrowotnych. Zbyt duże piersi niewątpliwie zaburzają proporcje sylwetki i sprawiają, że wydaje się ona bardziej masywna niż w rzeczywistości. Należy także pamiętać, że nadmiernie obciążenie kręgosłupa może być przyczyną powstania jego wady, a także utrudniać oddychanie. Efekt? Ból od karku po lędźwie.

Jak wygląda zabieg?

Podczas redukcji biustu chirurg wykonuje cięcia na skórze piersi, mając na celu wycięcie nadmiaru skóry, tkanki tłuszczowej oraz gruczołu. Istnieje kilka możliwości cięć: okrągłe wokół otoczki brodawki, w kształcie klucza z cięciem wokół otoczki brodawki i pionowym od otoczki do bruzdy pod piersią oraz w kształcie odwróconej litery T z cięciem wokół otoczki brodawki i pionowym od otoczki do bruzdy pod piersią oraz poziomym wzdłuż bruzdy pod piersią. Po wykonaniu cięć chirurgicznych jest przemieszczana otoczka brodawki. Jeżeli to konieczne, jest ona wtedy również zmniejszana. Tkanki piersi są redukowane, pierś podnoszona, nadaje jej się nowy, „zgrabny” kształt. Zazwyczaj kompleks otoczki brodawki nie jest odcinany od swojego pierwotnego unerwienia i ukrwienia (zabieg taki wykonuje się bardzo rzadko, tylko w przypadku piersi olbrzymich).

Ile trwa zabieg?

Operacyjne zmniejszanie biustu wykonywane jest w znieczuleniu ogólnym i trwa średnio od półtorej do trzech godzin.

Efekty zabiegu

Pełne efekty zmniejszenia piersi są widoczne dopiero po minimum sześciu tygodniach od zabiegu. Tyle czasu potrzeba na zagojenie się ran i zejście opuchlizny. Efekt w większości przypadków jest trwały, jednak karmienie piersią, ciąża, proces starzenia się skóry, czy nagłe wahania masy ciała, mogą skutkować koniecznością ponownego wykonania operacji.

Zalecenia po zabiegu

Operacja zmniejszenia piersi łączy się ze średnio 2-dniowym pobytem w szpitalu. Dreny usuwane są następnego dnia. Przez kolejne tygodnie (4-6) należy nosić specjalistyczny biustonosz protekcyjny. Szwy zdejmowane są 7-10 dnia po operacji. Przez 3-4 tygodnie od redukcji biustu nie można podnosić nic ciężkiego ani wykazywać większej aktywności fizycznej (odpada aerobik, siłownia czy pływanie), nie wolno także przebywać w saunie ani solarium. Reszta zaleceń pooperacyjnych zostaje wydana pacjentowi po zabiegu operacyjnym.

Przeciwwskazania

Wszystkie powinien przedstawić lekarz. Te oczywiste to: nieukończony proces naturalnego wzrostu piersi (zwykle zabiegi wykonuje się u kobiet między 20. a 40. rokiem życia, kiedy skóra jest najbardziej elastyczna), ciąża oraz karmienie piersią (pół roku od karmienia), aktywna infekcja (m.in. gorączka, katar, przeziębienie, zmiany tkanki piersiowej, stany zapalne skóry w miejscu zabiegu, problemy z krzepliwością krwi, cukrzyca, nieuregulowane ciśnienie, zaburzenia psychiczne, np. depresja, dysmorfofobia.

Średnia cena

Zmniejszenie piersi uważane jest za redukcyjną mammoplastykę, jeżeli z gruczołu usunięto więcej niż 500 g. tkanki. NFZ refunduje koszty zabiegu, jeżeli istnieją wskazania potwierdzone od neurologa, ortopedy lub psychiatry. Z powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego może też być refundowane zmniejszenie widocznie asymetrycznej piersi. W przypadku zabiegu w prywatnej klinice to wydatek rzędu co najmniej 6 tysięcy do nawet trzykrotności tej kwoty.