Alergia na słońce

Fotodermatozy to bardzo różne schorzenia charakteryzujące się nadwrażliwością na promienie słoneczne. Tzw. alergia na słońce należy do fotodermatoz idiopatycznych – samoistnych. W grupie tej wyróżnia się:

• wielopostaciowe osutki świetlne, 
• pokrzywkę słoneczną,
• przewlekłe zmiany posłoneczne.

Najczęściej mamy do czynienia z wielopostaciowymi osutkami świetlnymi, które mogą występować w postaci:

• świerzbiączki letniej – rozpoczyna się w dzieciństwie lub we wczesnej młodości, częściej dotyczy kobiet. Wielopostaciowe swędzące wykwity: rumienie, grudki i pęcherzyki zlokalizowane są głównie w miejscach odsłoniętych, np. na dekolcie. Pojawiają się na wiosnę lub na początku lata – w ciągu kilku, kilkudziesięciu godzin po ekspozycji na słońce,
• opryszczki ospówkowatej – ma cięższy przebieg, ale na szczęście występuje znacznie rzadziej. Zlokalizowane w odsłoniętych miejscach wykwity pęcherzykowe, często z wtórną infekcją, ustępując pozostawiają blizny. Niekiedy zmianom skórnym towarzyszą zapalenie spojówek bądź rogówki, a także gorączka. Pierwsze objawy są zwykle widoczne już u dzieci.

Rzadziej i głównie u osób starszych występują pokrzywka słoneczna (choć tak często nazywa się wszelkie postaci fotodermatoz), a także chroniczne zmiany posłoneczne – są to tzw. przetrwałe odczyny świetlne, powstające w wyniku ekspozycji na promienie UVB i UVA przez osób z przetrwałym uczuleniem na substancje fotoalergizujące (np. niektóre leki, zioła czy substancje zapachowe), nawet mimo całkowitego zaprzestania kontaktu z nimi.

Latem często też występują fotodermatozy o podłożu egzogennym, zależne od czynników zewnętrznych – głównie to zmiany skórne (zaczerwienienie, pęcherze, w nasilonym stopniu objawy podobne do oparzeń) będące reakcją skóry na substancje fototoksyczne i fotoalergizujące w kontakcie ze słońcem (np. niektóre leki i zioła).

Alergia na słońce – przyczyny

To przede wszystkim zaczerwienienie skóry i zlewające się pęcherzykowate wykwity, które pojawiają się w ciągu kilku-kilkudziesięciu godzin od kontaktu ze słońcem w miejscach odsłoniętych – głównie na dekolcie, szyi, przedramionach i ramionach. Co ciekawe, bardzo rzadko występują na twarzy. Towarzyszy im bardzo silny świąd.

Najlepszym sposobem na uniknięcie objawów podrażnienia jest unikanie ekspozycji skóry na słońce.

Dowiedz się, jak prawidłowo stosować kremy ochronne na słońce>

Przede wszystkim unikaj słońca, aby nie doszło do ich nasilenia! Delikatnie i często smaruj podrażnioną skórę balsamem po opalaniu (np. z aloesem, panthenolem), emolientami, ewentualnie miejscowo preparatem z cynkiem. Bardzo dobrze działają też doustne preparaty przeciwświądowe w kroplach (do stosowania np. po ugryzieniach owadów) – przynoszą szybko ulgę, dzięki czemu nie kusi cię, aby drapać skórę. Możesz też zażyć doustnie wapno bądź antyhistaminę – aby złagodzić wysypkę i dokuczliwe swędzenie. Zadbaj o to, aby wzmocnić odporność skóry na słońce, zażywając np. beta-karoten.